|
Staffordshire Bull Terrier, a psie sporty:
 Agility
Agility (z ang. agile - zwinny) narodzi³o siê w Wielkie Brytanii w latach 70-tych, jednak oficjalnie za sport kynologiczny FCI uzna³o je dopiero w roku 1991 roku po przyjêciu ujednoliconego regulaminu.
Jest to bardzo widowiskowa dyscyplina sportu i coraz bardziej popularna w Polsce. Celem przewodnika jest poprowadzenie psa w jak najkrótszym czasie przez wyznaczony przez sêdziego tor sk³adaj±cy siê z maksymalnie 20 przeszkód ró¿nego rodzaju. Wa¿ne jest, ¿e pies biegnie luzem bez smyczy czy obro¿y, a wskazuj±cy psu przeszkody u¿ywa komend g³osowych i optycznych. Agility rozwija inteligencjê i sprawno¶æ psa, a jednocze¶nie wymaga bardzo dobrego porozumienia miêdzy psem a przewodnikiem. Psy oceniane s± przez sêdziów w kategoriach dostosowanych do wielko¶ci psa: Small (psy do 35 cm w k³êbie), Medium (od 35 cm do 43 cm w k³êbie) oraz Large (powy¿ej 43 cm w k³êbie).
Regulamin Agility FCI 2007 r. >>
Kluby agility w Polsce >>
Polskie staffiki startuj±ce w zawodach agility:
Dogtrekking
To w rzeczywisto¶ci turystyka piesza z psem i jest dyscyplin± dla ka¿dego, kto lubi spêdzaæ czas w¶ród przyrody, w towarzystwie swojego przyjaciela - psa. Cech±, która czyni ten sport ekstremalnym jest dystans jaki nale¿y przebyæ - od 25 do 100km, czêsto obowi±zuje równie¿ limit czasowy (np. 50 godz. dla 100km). Zawodnik pokonuje trasê dostosowuj±c tempo marszu do swoich mo¿liwo¶ci oraz kondycji fizycznej psa. Wskazane jest by pies porusza³ siê w szelkach (typu sled lub guard) i po³±czony by³ z cz³owiekiem za pomoc± liny amortyzuj±cej, przypiêtej do pasa biodrowego (u¿ywanego do canicrossu, skijoringu).
Dogtrekking jest now± dyscyplin± w naszym kraju, ale grono jego zwolenników wci±¿ siê powiêksza. W Polsce corocznie organizowany jest Puchar Polski w Dogtrekkingu - wiêcej znale¼æ mozna tutaj.
Regulamin Pucharu Polski w Dogtrekkingu >>
Flyball
Flyball, jak sama nazwa wskazuje, to lataj±ca pi³ka. Ten sport to psia sztafeta, w której bior± udzia³ dwie dru¿yny psów (zespo³y sk³adaj± siê z 4-6 psów). Zadaniem ka¿dego psa jest pokonanie czterech p³otków i powrót na liniê startu z pi³k±, któr± wcze¶niej musi samodzielnie uwolniæ z maszyny (naciskaj±c j± ³ap±) ustawionej na koñcu toru. Po z³apaniu pi³ki, pies powinien powróciæ ta sama droga (pokonuj±c przeszkody) do przewodnika. Wygrywa dru¿yna, która najszybciej i najbardziej poprawnie (lub z jak najmniejsz± liczb± b³êdów) wykona zadanie.
Regulamin Flyball >>
Kluby flyball w Polsce >>
 Frisbee
Dogfrisbee jest stosunkowo m³od± dyscyplin± psiego sportu, jednak zdobywa coraz to nowych zwolenników na ca³ym ¶wiecie. W sporcie tym u¿ywa siê specjalnego, miêkkiego frisbee, bezpiecznego dla psich zêbów.
Zasadniczo cz³owiek rzuca talerzyk, a pies ma go z³apaæ w powietrzu, powsta³o jednak wiele konkurencji, m.in.:
- freestyle - ca³e æwiczenie zamyka siê w turniejowym, dwuminutowym pokazie w stylu dowolnym i najwa¿niejsze s± pomys³owo¶æ, p³ynno¶æ wystêpu, trudno¶æ rzutów i "tricków", bezpieczeñstwo psa i stosunek rzutów z³apanych do niez³apanych.
- minidistance - boisko podzielone jest na strefy, a ilo¶æ zdobytych punktów zale¿y od tego, w której strefie pies z³apie lec±cy dysk. Im dalej tym lepiej.
- longdistance - konkurencja polegaj±ca na ³apaniu dysku na d³ugim dystansie, w której uczestnicz± 4 dru¿yny; bite s± tutaj rekordy odleg³o¶ci.
W Polsce od lat najbardziej popularny jest cykl zawodów w ramach Dog Chow Disc Cup.
Regulamin DCDC >>
Kluby frisbee w Polsce >>
IPO i sporty pokrewne
Najczê¶ciej okre¶lane mianem sportów obronnych, swój pocz±tek bior± w hodowli i selekcji owczarka niemieckiego. G³ównym celem prób obroñczych by³a ostra selekcja pod k±tem hodowli osobników o najsilniejszych popêdach z jednoczesnym zachowaniem równowagi miêdzy nimi i du¿± chêci± wspó³pracy z cz³owiekiem. Najpopularniejsza na ¶wiecie dyscyplina to bazuj±ce na miêdzynarodowym regulaminie IPO (Internationale Prüfung Ordnung) sk³adaj±ce siê z trzech elementów: pracy wêchowej, pos³uszeñstwa i pracy obroñczej. Ponadto w innych krajach Europy popularne s±: MONDIORING FCI, który sk³ada siê z trzech elementów: pos³uszeñstwo, skoki, obrona; RING FRANCUSKI, opracowany na podstawie regulaminu mondioringu i sprawdza pos³uszeñstwo, obronê i skoki stopniowane w skali trudno¶ci; oraz CAMPAGNE, najtrudniejszy spo¶ród wszystkich sportów obroñczych, gdy¿ zawody odbywaj± siê w bardzo zró¿nicowanych warunkach, æwiczenia s± za ka¿dym razem inne i maj± na celu sprawdzenie walorów u¿ytkowych psa: wêchu, skoczno¶ci, pracy w wodzie, pos³uszeñstwa, odwagi, odporno¶ci, ale równie¿ i socjalno¶ci, stad psy bior±ce udzia³ w zawodach campagne nale¿± do najbardziej wszechstronnych.
Regulamin IPO >>
 Pos³uszeñstwo sportowe OBEDIENCE
Obedience (OB) ma na celu nauczenie psa wspó³pracy z przewodnikiem i pozostawania pod jego kontrol±. Nale¿y zwróciæ specjaln± uwagê na doskona³± relacjê miêdzy psem i przewodnikiem oraz pos³uszeñstwo psa, nawet je¿eli ten znajduje siê w znacznej odleg³o¶ci od przewodnika. Relacja miêdzy przewodnikiem i psem powinna byæ dobra.
Istot± Obedience jest nauka przez zabawê i doskona³y kontakt przewodnika z psem. Szkolenie powinno odbywaæ siê na zasadzie wzmacniania pozytywnego, czyli nagradzania - smako³ykami lub pi³k±, bez u¿ycia kar czy metod si³owych.
Sêdzia ocenia szybko¶æ i dok³adno¶æ wykonania komend, ale równie¿ to czy pies wykonuje je chêtnie i rado¶nie. Pies powinien przez ca³y czas mieæ uwagê skupion± na przewodniku.
W egzaminach mog± braæ wszystkie psy zarówno rasowe, jak i nierasowe, ale w³a¶ciciele/ przewodnicy musz± byæ cz³onkami Zwi±zku Kynologicznego w Polsce.
Obedience to sport dla ka¿dego. Mo¿na go uprawiaæ z ka¿dym psem i w ka¿dym miejscu. Nie wymaga du¿ych nak³adów finansowych, a mo¿e sprawiæ wiele przyjemno¶ci. Co roku na ¦wiatowej Wystawie Psów Rasowych odbywaj± siê równie¿ Mistrzostwa ¦wiata Obedience.
Polskie staffiki startuj±ce w zawodach obedience:
Regulamin Obedience 0, 1, 2 >>
Regulamin OB3 (klasa miêdzynarodowa) >>
Pos³uszeñstwo sportowe PT, PTT (Pies Towarzysz±cy i Towarzysz±co-Tropi±cy)
Polski, wewnêtrzny odpowiednik Obedience opracowany wiele lat temu przez Zwi±zek Kynologiczny, jednak nie pozwala³ na start w pos³uszeñstwie sportowym w miêdzynarodowych zawodach pos³uszeñstwa.
Egzaminy i zawody Psów Towarzysz±cych (PT) maj± na celu ocenê stopnia wyszkolenia psa i jego zdolno¶ci do wspó³pracy z cz³owiekiem w zakresie pos³uszeñstwa. W egzaminach Psów Towarzysz±cych mog± braæ udzia³ wszystkie psy, zarówno z rodowodami jak i nierasowe, bêd±ce w³asno¶ci± cz³onków Zwi±zku Kynologicznego w Polsce, tak jak we wszystkich dyscyplinach sportów kynologicznych w Zwi±zku.
Z kolei Pies Towarzysz±co-Tropi±cy (PTT) jest rozbudowany o tropienie; ocenia nie tylko stopieñ wyszkolenia psa, ale równie¿ jego pracê wêchow±.
Podobnie jak Obedience PT i PTT to sport dla ka¿dego. Mo¿na go uprawiaæ z ka¿dym psem i w ka¿dym miejscu. Nie wymaga du¿ych nak³adów finansowych, a mo¿e sprawiæ wiele przyjemno¶ci.
Regulamin PT 1, 2, 3 >>
Regulamin PTT 1, 2 >>
Taniec z psem
Angielska nazwa tego sportu brzmi: Musical Canine Freestyle i jest wyrafinowanym po³±czeniem psiego pos³uszeñstwa i sztuczek w rytm muzyki, co dla widza sprawia wra¿enie wspólnego tañca psa i jego pana.
Wyró¿nia siê dwa typy tañca z psem: heelwork to music oraz freestyle. Heelwork to music to w rzeczywisto¶ci wykonywanie ró¿nych figur przez psa przy nodze w³a¶ciciela w rytm odpowiednio dobranej muzyki; natomiast Freestyle daje du¿o wiêksz± swobodê - pies mo¿e oddalaæ siê od przewodnika, wykonywaæ dowolne elementy, choæ jest kilka figur obowi±zkowych, a na ocenê koñcow± ma wp³yw spójno¶æ uk³adu, pos³uszeñstwo psa oraz ogólna widowiskowo¶æ. W Polsce nie ma oficjalnego klubu psa tañcz±cego, a osoby chêtne do trenowania Freestyle powinny dowiadywaæ siê w szko³ach i klubach prowadz±cych kilka dyscyplin.
Przyk³adowe elementy to: obroty wokó³ przewodnika, chodzenie do ty³u, piruety wokó³ w³asnej osi, slalom miêdzy nogami przewodnika, skoki przez wyci±gniêt± nogê lub rêkê, uk³on, krok hiszpañski, cofanie itp.
Tañcem z psem zajmuje siê WCFO (World Canine Freestyle Organization).
Regulamin DogDancing >>
 Tropienie
Psy uwielbiaj± pracê wêchow±, pos³uguj± siê nosem ca³y czas: na spacerkach obw±chuj± okoliczne trawniki, lubi± szukaæ schowanych zabawek, smako³yków, uwielbiaj± zabawê w szukanie "zgubionego" w³a¶ciciela, lubi± pod±¿aæ po ¶ladzie zapachowym zostawionym przez inne psy, ludzi, zwierzêta. Ten niesamowity psi dar jest powszechnie wykorzystywany od bardzo dawna (my¶listwo, stró¿owanie, przeró¿ne s³u¿by ratownicze), a tak¿e, od niedawna, w psich sportach, bo zabawa w tropienie to ¶wietna forma wspólnego spêdzania czasu.
Tropienie sportowe
W tropieniu sportowym pies ma pod±¿aæ dok³adnie po linii, któr± przemierzy³ uk³adacz ¶ladu.
Zwraca siê tu przede wszystkim uwagê na styl pracy, precyzjê "wypracowywania ¶ladu" (praca dolnym wiatrem, nieodchodzenie z linii ¶ladu, nie¶cinanie zakrêtów, ³adne zaznaczanie znalezionych przedmiotów, itd.).
Osoby zainteresowane tego rodzaju tropieniem znajd± wiele informacji praktycznych na portalach sportowych, g³ównie w dziale IPO.
Tropienie u¿ytkowe
Celem jest znalezienie i tylko znalezienie cz³owieka czy zgubionego przedmiotu, a nie styl w jakim pies znajduje. Tropienie u¿ytkowe polega na pod±¿aniu za zapachem podstawowym,a pies zawsze stara siê znale¼æ maksymaln± koncentracjê zapachu. Dlatego id±c po ¶ladzie nie zawsze porusza siê po linii prostej, gdy zgubi zapach robi zygzaki, pêtle, dopóki nie upewni siê, ¿e odnalaz³ w³a¶ciwy zapach i nie rozpracuje kierunku, w którym ma pod±¿aæ. Przy czym pies mo¿e pracowaæ z nosem przy pod³o¿u (czyli tzw. "dolnym wiatrem"), albo wêszy z podniesion± g³ow± (praca "górnym wiatrem"). Tu liczy siê tylko skuteczno¶æ pracy czyli odnalezienie przedmiotów pozostawionych na ¶ladzie przez uk³adacza oraz samego uk³adacza.
Wszystkim zainteresowanym tropieniem polecamy ksi±¿kê Bogus³awa Górnego pt. "Nowoczesne szkolenie psów tropi±cych".
Tropienie po farbie (u¿ytkowo¶æ my¶liwska)
Jest to jaki¶ rodzaj tropienia u¿ytkowego, z t± ró¿nic±, ¿e pies ma siê koncentrowaæ tylko na zapachu farby ("farba" to krew zwierzêcia). Zwi±zek Kynologiczny w Polsce nie dopuszcza terierów typu bull do pracy my¶liwskiej, jest to jednak dyscyplina bardzo popularna u naszych po³udniowych s±siadów.
Wy¶cigi Psich Zaprzêgów
Bikejoring
Jest to rodzaj sportu zaprzêgowego rozgrywanego w warunkach bez¶nie¿nych na dystansach miêdzy 5 a 10 km, w której jeden lub dwa psy ci±gn± rower za pomoc± liny z amortyzatorem. Zadaniem psa jest biec przed rowerem, w razie konieczno¶ci ci±gn±æ go.
W Polsce bikejoring jest ju¿ oficjaln± dyscyplin± sportu podlegaj±c± pod Polski Zwi±zek Sportu Psich Zaprzêgów. Posiadamy kadrê i reprezentacjê Polski w tej dyscyplinie, aczkolwiek ¿aden staffik nie startowa³ do tej pory w zawodach.
Canicross
To oficjalna dyscyplina sportu psich zaprzêgów, polegaj±ca na bieganiu z psem, który jest przypiêty do maszera za pomoc± uprzê¿y i specjalnej liny z amortyzatorem. Pies biegnie przodem pomagaj±c w biegu zawodnikowi. Wy¶cigi tej dyscypliny odbywaj± siê w warunkach bez¶nie¿nych, a w czasie biegu maszer nie mo¿e wyprzedzaæ, ci±gn±æ ani zmuszaæ psa do poruszania siê przodem.
Pulka, skijorking
Te dyscypliny przeprowadzane s± w warunkach ¶niegowych i wywodz± siê ze Skandynawii. Pulka (ma³e sanki) wyposa¿ona jest w dwa sztywne dyszle uniemo¿liwiaj±ce najechanie pulki na ci±gn±cego j± psa. Narciarz przypiêty jest do pulki za pomoc± liny z amortyzatorem, d³ugo¶ci co najmniej 2,5 m. Pulka dzieli siê w zale¿no¶ci od dystansu na sprint oraz ¶redni i d³ugi dystans.
Skijoring podzielony jest zale¿nie od ilo¶ci psów na skijoring 1 pies i skijoring 2 psy. Rozgrywany jest podobnie jak pulka na ró¿nych dystansach. Narciarz, poruszaj±cy siê na nartach biegowych pod±¿a za psem/psami po³±czony z nimi za pomoc± liny d³ugo¶ci ok. 2,5 m, wyposa¿onej w amortyzator.
Regulamin Wy¶cigów Psich Zaprzêgów ZKwP >>
 Sporty "bullowatych"
W Polsce od jakiego¶ czasu organizowane s± zawody typu "PitBull Show", w których mog± braæ udzia³ teriery typu bull (American Pit Bull Terrier, American Staffordshire Terrier, Staffordshire Bull Terrier, Bullterier) psy w typie terierów typu bull oraz buldogi amerykañskie. Sporty te zawieraj± kilka dyscyplin, których celem jest pokazanie zarówno zwinno¶ci jak, si³y oraz woli walki terierów typu bull.
Weight Pulling
Zadaniem psa jest przeci±gniêcie sanek lub wózka z ciê¿arem na odleg³o¶æ 10 m (w Europie) lub 16 stóp (w USA). Ring oddzielony jest od widzów barierk±. Psy s± zaprzêgane kolejno, za pomoc± nylonowej liny, do specjalnie obci±¿onego wózka (ew. sanek). Handler mo¿e zachêcaæ psa na ró¿ne sposoby, ale nie mo¿e dotykaæ psa i pomagaæ mu. Zawody odbywaj± siê w kategoriach wagowych i z podzia³em na p³eæ.
High Jump
Pies musi doskoczyæ do gryzaka umieszczonego nad nim. Wygrywa ten pies, który skoczy najwy¿ej, a wynik powstaje po przeliczeniu stosunku wysoko¶ci zaliczonego skoku do wysoko¶ci psa. W tej dyscyplinie równie¿ wystêpuje podzia³ na p³eæ.
Chain Pulling
Bieg/spacer na okre¶lonym odcinku (najczê¶ciej kilka km) w jak najkrótszym czasie. W trakcie biegu pies ma przyczepiony do obro¿y ³añcuch, którego ciê¿ar równa siê na ogó³ po³owie masy psa.
Na ¶wiecie istnieje wiele stowarzyszeñ organizuj±cych tego typu zawody:
- IWPA - International Weight Pulling Association
- ADBA - American Dog Breeder's Association
Regulamin wg WSDC >>
Polskie staffiki startuj±ce w zawodach weight pulling:
Polecane szko³y dla psów >>
<< wstecz
|
